Usunięcie tamponady

Czym jest tamponada i kiedy się ją stosuje?

Tamponada nosowa aplikowana jest najczęściej po operacji septoplastyki (przegrody nosowej) w celu stabilizacji przegrody i kontroli krwawienia. W tradycyjnym wydaniu tamponada ma postać gęsto ułożonej gazy, czasami nasączonej wazeliną. Jest ona ciasno „upychana” do nosa, blokując możliwość oddychania.
W wariancie rzadziej stosowanym z uwagi na dużo wyższą cenę, zamiast tradycyjnej tamponady stosuje się specjalne tampony, wykonane z nowoczesnych chłonnych materiałów, zaopatrzone niekiedy w przewody umożliwiające pacjentowi oddychanie.

Jakie są skutki uboczne tamponady?

Tamponada najczęściej powoduje dyskomfort u pacjenta, suchość w ustach (konieczność oddychania przez usta), stany gorączkowe i nieprzyjemne uczucie rozpychania. Bezsenność lub trudności z zasypianiem to również częste doliegliwości. U niektórych dodatkowo mogą pojawiać się stany lękowe i zaburzenia równowagi.

Jak wygląda usuwanie tamponady?

Niezależnie od rodzaju tamponady, należy ją usunąć po maksymalnie 2 dobach. Narosło wiele mitów związanych z tą czynnością, jednak nie należy ona do przyjemnych. Zabieg przeprowadza się bez znieczulenia (nie ma niestety możliwości zaaplikowania środka znieczulającego do nosa). Usuwanie jest na szczęście szybkie (trwa zazwyczaj kilkanaście-kilkadziesiąt sekund), a ulga pojawiająca się natychmiast po usunięciu tamponady, wynagradza niedogodności i cierpienia związane z jej noszeniem i usunięciem.
Po podstawieniu płytkiego pojemnika (tzw. nerki), lekarz chwyta tamponadę pęsetą lub specjalnymi szczypczykami i umiejętnym ruchem wyciąga ją. Towarzyszyć temu może lekkie, szybko ustępujące krwawienie. Po usunięciu tamponady pacjentowi zaleca się ostrożność i ochronę nosa przed urazami – rany są jeszcze świeże.