Usuwanie ciał obcych

Usuwanie ciał obcych

Ciała obce w nosie (lub rzadziej w kanale usznym) są dość częstą przypadłością najmłodszej części ludzkiej populacji (ogromna większość przypadków to dzieci do 5 roku życia). Oczywiście nie dotyczy to przypadków, w których inne stworzenie (najczęściej owad), trafia niechcąco np. do ucha człowieka w każdym wieku.

Dziecko zazwyczaj przyznaje się do włożenia czegoś do nosa/ucha. Jednak czasami taką historię maluch skrywa (bądź jest jeszcze zbyt mały, aby to zakomunikować). Dziecko może odczuwać wtedy miejscowy ból, ropne jednostronne upławy, krwawienie, zmianę głosu (z „nosowym” charakterem) lub pojawić się może nieprzyjemny zapach ciała / oddechu.

Najczęściej spotykanymi ciałami obcymi są koraliki, fasola, orzeszki ziemne, części zabawek, kamyki, grudki papieru i końcówki gumki.
Do najniebezpieczniejszych ciał obcych zaliczyć możemy baterie guzikowe i magnesy, ponieważ mają one zdolność wywoływania zlokalizowanej martwicy i perforacji przegrody w stosunkowo krótkim czasie.
Nosowe ciała obce są zwykle zlokalizowane tuż przed małżowiną środkową lub poniżej dolnej małżowiny i dotykają prawej strony dwukrotnie częściej niż lewą. Może to być związane z przewagą liczebną osób praworęcznych.
Nosowe ciała obce generalnie powodują miejscowy stan zapalny, krwawienie i ropne wydzielanie.

W Miniklinice dysponujemy przyrządami pomocnymi przy ciał obcych z nosa i ucha. Są to m.in.:

• ssak
• irygator
• kleszczyki (tzw. krokodylki) w kilku rozmiarach i kształtach końcówki
• różnorakie igłotrzymacze, pęsety, haczyki i kuretki